Praktycznie każdy człowiek ma na swojej skórze znamiona barwnikowe, potocznie zwane pieprzykami. Można je podzielić zarówno na wrodzone (istnieje już w chwili narodzin), jak i nabyte. Mogą mieć różne kształty, rozmiary, zabarwienie czy strukturę powierzchni (np. brodawkowate lub guzkowe). Wśród nich wyróżniamy znamiona łagodne, jak i atypowe, które mogą ulegać zezłośliwieniu i transformacji w czerniaka. Wszystkie znamiona powinny być obserwowane, a w przypadku tych o nietypowych kształtach, nieprawidłowej wielkości, różnorodnych kolorach i nieregularnych brzegach konieczna jest obserwacja lekarska. Również decyzja o usunięciu pieprzyka zawsze musi być poprzedzona wizytą u lekarza i — jeśli istnieje taka konieczność — przeprowadzeniem stosownych badań.
Niebezpieczne znamiona barwnikowe — możliwe metody usuwania
Większość osób posiada przynajmniej kilkanaście znamion barwnikowych, z czego zwykle przynajmniej jedna wymaga obserwacji. W większości przypadków pieprzyki mają charakter łagodny, a więc nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i wiążą się z niskim ryzykiem zezłośliwienia. Niestety może się zdarzyć tak, że „niewinnie” wyglądające znamię barwnikowe podczas badań lekarskich okazuje się groźnym problemem wymagającym szerszej diagnostyki i leczenia.
W przypadku znamion, które są większe niż 5 milimetrów, ulegają zmianom, stają się wypukłe, swędzą i pieką lub pojawia się owrzodzenie, krwawienie albo inny wysięk, niezbędna jest szybka interwencja lekarska. W tym przypadku usunięcie może być wskazane, ale jedyną możliwą metodą jest usunięcie chirurgiczne z badaniem histopatologicznym. Pamiętać przy tym należy, że pierwszym i najważniejszym powodem eliminacji pieprzyków z ciała są kwestie zdrowotne, a dopiero później estetyczne.
Bardzo niebezpieczną chorobą, która może rozwinąć się ze znamienia barwnikowego, jest czerniak, czyli nowotwór złośliwy. W tym przypadku niezbędne jest chirurgiczne usunięcie takiej zmiany skórnej, która po ocenie dermatoskopowej wskazuje na podejrzenie czerniaka. Jest to możliwe na etapie, gdy czerniak nie przybrał jeszcze postaci zaawansowanej. Materiał biologiczny musi być przekazany do szczegółowych badań histopatologicznych, aby stwierdzić, czy zmiana miała postać łagodną, czy złośliwą.
